Flores,

Legenda velamentum de pellibus

Coloris flavi coloris flores inter condensas tritici insusurrans dicas quod videbatur auribus hie sanguineam magne legenda.

(Viola)

In pago habitabant a latere montis, et Ioannes conservis maria virgine. Puer ludere cum pueritia amici sunt Mina, sicut nubibus legenky ferebatur super montibus, quorum secura aestate. Et illi non animadverto sunt duo adultis factus est. Unum denique die vidit Ioannes Marichka Maii versa dulcedine animum volumus elapsum felicitas.

(Viola)

© echoforsberg

Et idem sentiunt, et Marichka. Quod vidimus et amantes iuvenes parentes sunt et libenter amet pinguis inaequales, qualis coniecta cerua sagitta, et cervicem decora et labrum superius. Sed ubi audivit de tanta caritas ex malo, nec divinos, qui habitabat in spelunca alta in Montenegro. Et cogitavi ut spiritus mali in Marichka furantur. Nocte oppidum cum ambularet in nuptiis et Ivan Marichka cucurrit turbine nigro tectum domus cepit et turbo Marichka evanuit. Abiit neque ea Lucius ventus heartbroken quaerere ruebat. Ambulavit diu campis scandere petris manet, et in antro suo ventus Marichka dicitur. Et factum est ergo iuvenis in spelunca, ubi ipse habitabat in malum veneficus. Vox plena desiderii ac passion, Lucius Aemilius dicitur: - Marichka! Ubi es, Marichka? Est mihi vester Ioannes, venit ad libertatem perducere ad te servitute ac deducere eum in domo sua. Audi Marichka?! Audivi vocem in tenebris ruere Marichka evadere. Et roboris sui adeo ut amor et ante se ad lapidem oneris cunctis aperuit fores. Alterum incidit iamque arma obvia amantes. Cum autem semel malis tanquam maleficus rediit male habitat. Cum arma in Marichka Ioannes, et exclamaverunt voce terribili: - O vos virum inutilem? Vis mihi iure potior habe! Et venit usque ad mortem sui! Ita ut in ultima pugna apud me? Marcus cingulum lumborum eius et patria raptus ab Bartko lunged ad eam adulterandam temptaverit. Ex alto praeceps diu pugnabant. Et nemo novit quid sit stabat Ioannes et finita est pugna supercilium montis, super Marichka nec. Et Erat pallidus, et conterriti, toto cordis sui ipsius sitim ad victoriam super mala Ioannes inimicus. At vero Marcus Marichka, elisit illum magum retro pedem insidiosa malo rupibus subsannavit risus partam victoriam. Videns Ioannes Marichka cum morte et cum in profundum ventus retro versus lebeditseyu albi. Et ceciderunt habitatores terrae ab homine usque ad montes. Non enim cecidit mollis triticum, quae eo saeculo in aure. Torpent et eorum corpora evanuit sine vestigium et surrexit loco picta flore colores albus, flavus, hyacintho.

(Viola)

Color albus, - a signum ad nuptias, signum unitatis duorum amantes; flavo - signum consecrationis separata aeterna vita caeruleo - aspectus efflorescere hoc caelum sub quo germinare et flos populo per circuitum et dices ad magnum amorem. Zelenokosaya sonitus agro. Et cum vix parvam quietam, tum auribus, vos can audire colloquium inter duo amantes. Sed quod lingua non potest intelligi nisi ab illo qui habet in corde per febrem amoris.